Το όνομά της δεν το γνωρίζουμε. Έμεινε όμως γνωστή στην ιστορία με το όνομα του άντρα της. Πρόκειται για τη γυναίκα του Λωτ. Την τραγική ιστορία αυτής της γυναίκας χρησιμοποίησε για παράδειγμα ο Ιησούς Χριστός, για να προειδοποιήσει τους ακροατές του με τα λόγια: “Ενθυμείσθε την γυναίκα του Λωτ.” (Λουκ.ιζ:32).

Η μικρή αυτή φράση του Ιησού ξαναζωντανεύει στη μνήμη μας το θλιβερό, μα ωστόσο τόσο διδακτικό, περιστατικό του θανάτου της. Δύο καταστροφές αναφέρει ο Ιησούς σαν παράδειγμα θείας τιμωρίας επάνω στην ανθρώπινη αμαρτία (Λουκ.ιζ:26-29). Την καταστροφή που έγινε “εν ταις ημέραις του Νώε” και την καταστροφή που συνέβηκε “εν ταις ημέραις του Λωτ”.

Οι δύο αυτές περίοδοι μοιάζουν μεταξύ τους. Το κοινό σημείο αυτών των καταστροφών, είναι ότι έγιναν ξαφνικά, απρόσμενα, όταν οι άνθρωποι ήταν πολυάσχολοι, απορροφημένοι απ’ τις δουλειές τους και τις διασκεδάσεις τους, “έτρωγον, έπινον, ενύμφευον, ενυμφεύοντο, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, οικοδόμουν”. Είχαν τελείως λησμονήσει το Θεό. Δύο εποχές που, όπως προλέγει ο Ιησούς, θα θυμίζουν τις μέρες κατά τις οποίες θα ξανάρθει στη γη.

Δύο εποχές παρόμοιες, μα πόση διαφορά είχαν οι δύο οικογένειες που πρωταγωνίστησαν. Πόση διαφορά μεταξύ της οικογένειας του Νώε και της οικογένειας του Λωτ . Πόση διαφορά ανάμεσα στη γυναίκα του Λωτ και στη γυναίκα του Νώε.

Με πόση προθυμία υπάκουσε ο Νώε. Κατασκεύασε την κιβωτό και μπήκε σ’ αυτήν , όπως ακριβώς τον πρόσταζε ο Θεός (Γεν.ζ:5). Το άμεσο αποτέλεσμα της υπακοής του ήταν η σωτηρία ολόκληρης της οικογένειάς του, η ευλογία του Θεού και ο πολλαπλασιασμός των απογόνων του (Δευτ.θ:1).
Πόσο διαφορετική ήταν η διαγωγή του Λωτ. Οι άγγελοι του Θεού σχεδόν τον εξανάγκαζαν να βγει από τα Σόδομα και χρειάστηκε να ξεπεράσουν τις συνεχείς του αντιρρήσεις και αμφιβολίες μέχρι να τον οδηγήσουν σε ένα ασφαλές μέρος. Το θλιβερό αποτέλεσμα της αμφίρροπης και αναποφάσιστης στάσης του, που αντικατοπτρίζει τη στάση μιας ολόκληρης ζωής, ήταν η απώλεια της γυναίκας του και η διεστραμμένη διαγωγή των θυγατέρων του.

Το να φιλοξενηθεί κανείς από κάποιον είναι μια πράξη πολύ σημαντική και έκφραση πλήρους κοινωνίας μ’ εκείνον από τον οποίο φιλοξενείται (Αποκ.γ:20 & Πραξ.ις:15). Η απάντηση των αγγέλων στο Λωτ περιέχει μια καταδίκη της θέσης που έχει στα Σόδομα. Προτιμούσαν να περάσουν τη νύχτα στο δρόμο παρά να μπουν μέσα στο σπίτι κάποιου που βρίσκεται σε λάθος θέση. Ο σκοπός που οι άγγελοι πήγαν στα Σόδομα ήταν να ελευθερώσουν το Λωτ κι αυτό εξαιτίας του Αβραάμ (Γέν.ιθ:29).
Το να διανυκτερεύσει κανείς στην πλατεία ήταν κάτι συνηθισμένο σ’ αυτά τα ζεστά κλίματα, αλλά ο Λωτ γνωρίζοντας τον κίνδυνο που διέτρεχαν αν έμεναν εκεί τους βίασε να δεχτούν τη φιλοξενία του.

Είναι πολύ θλιβερό να θέλει ο χριστιανός με οποιοδήποτε τρόπο να κυβερνά ο ίδιος τον εαυτό του. Χωρίς αμφιβολία ο Λωτ πίστευε ότι όλα θα πήγαιναν καλά, γι’ αυτόν και την οικογένειά του πηγαίνοντας στα Σόδομα. Όμως αυτά που ακολούθησαν απέδειξαν πόσο είχε απατηθεί και το τέλος της ιστορίας μας προειδοποιεί και μας προτρέπει σοβαρά να προφυλαχτούμε από τις πρώτες κινήσεις του κοσμικού πνεύματος μέσα μας, για να μην υποκύψουμε σ’ αυτό στο τέλος. Είναι πολύ καλύτερα ν’ αφήνουμε στο Θεό τη φροντίδα να χαράζει το δρόμο μας, εμπιστευόμενοι Αυτόν σαν μικρά παιδιά, επειδή ο Θεός μπορεί και θέλει να φροντίζει για μας, μέσ’ από την άπειρη σοφία και αγάπη Του.

Ο Λωτ είχε κόρες που ίσως να πίεζαν τη μητέρα τους να πάνε εκεί που έχει «αγορές». Να μπορούν να αγοράζουν ρούχα όπως οι κοπέλες των πόλεων. Ίσως ο Λωτ να μην ήθελε να μπει μέσα στα Σόδομα, αλλά από κάποια στιγμή έχασε τον έλεγχο. Βλέπουμε τον άγγελο αργότερα να λέει στη γυναίκα του Λωτ να μη γυρίσει πίσω που σημαίνει ότι η καρδιά της ήταν προσκολλημένη εκεί. Ίσως ο Λωτ να βαρέθηκε τη νομαδική ζωή, το να μένει σε σκηνές. Ίσως να κουράστηκε και τώρα η πόλη του πρόσφερε μια ήσυχη και εύκολη ζωή.

Ενώ οι άντρες των Σοδόμων έχουν περικυκλώσει το σπίτι του Λωτ και προσπαθούν να το παραβιάσουν, αυτός μάταια προσπαθεί να τους κατευνάσει με μια πολύ ταπεινωτική πρόταση. Αυτός που ανακατεύεται με τον κόσμο με την πρόθεση να προοδεύσει μέσα σ’ αυτόν, πρέπει να υποστεί τις δυσάρεστες συνέπειες της απόφασής του. Ο Λωτ πρόσφερε τις δύο παρθένες κόρες του! Φοβισμένος και ανήσυχος εκείνη τη στιγμή, ίσως έλπιζε ότι η προσφορά του θα τους συγκινούσε και θα έφευγαν χωρίς να χρειαστεί να δώσει τις κόρες του, ή ακόμα να νόμιζε ότι θα τον σεβόταν για τη νίκη του Αβραάμ και την απελευθέρωσή τους. Βέβαια υπάρχουν κάποιες δικαιολογίες της ενέργειας του Λωτ, αλλά μάλλον είναι μόνο δικαιολογίες: Η ανατολίτικη φιλοξενία απαιτούσε να φυλαχτεί ο ξένος. Οι γυναίκες δεν είχαν την αξία που έχουν σήμερα. Τουλάχιστον η σχέση άνδρα γυναίκας ήταν φυσιολογική. Κάτι παρόμοιο βλέπουμε στους Κριτ.ιθ:11-28.

Γέν.ιθ:15-16 Είναι προφανές ότι ο Λωτ λυπάται για τον τόπο που υποχρεώνεται από τους αγγέλους να εγκαταλείψει. Οι άγγελοι τον βιάζουν πιάνοντάς τον απ’ το χέρι. Είχε ζήσει πολύ καιρό στα Σόδομα και αγάπησε τα πράγματα και τους ανθρώπους των Σοδόμων. Πολλοί αργούν ν’ αφήσουν τον κόσμο-γιατί τον αγαπούν ακόμα-αλλά εμείς σαν τους αγγέλους πρέπει να τους βιάζουμε και να τους βγάζουμε από τη φωτιά (Ιουδ.23).

Δύο άγγελοι, τέσσερα χέρια, ένα για το κάθε άτομο! Ισα-ίσα για να κάνουν τη δουλειά τους.

Οι άγγελοι δεν παραβίασαν την ελευθερία και το θέλω του Λωτ. Επειδή ήξεραν ότι ο Λωτ ήταν δίκαιος, ήθελε να σωθεί, ήταν και η προσευχή του Αβραάμ, τους πίεζαν όσο αφορά το χρόνο. Αν ο Λωτ δεν ήθελε να φύγει, οι άγγελοι θα τον άφηναν.

Για τη γυναίκα του Νώε δεν μιλάει κανείς ούτε την αναφέρει ο Κύριος σαν παράδειγμα. Είναι μία από τις αθόρυβες κι άγιες εκείνες γυναίκες που ζουν για να εκτελούν το θέλημα του Θεού στη ζωή τους. Αντίθετα, την γυναίκα του Λωτ δεν την έκανε διάσημη η πιστότητά της, αλλά η ανυπακοή της στην εντολή του Θεού και η παραδειγματική τιμωρία που ακολούθησε. Μα τι έκανε αυτή η γυναίκα που ήταν άξιο τέτοιας τιμωρίας; “Περιέβλεψε όπισθεν”, λέει η Γραφή. Εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να έκανε κάτι τόσο τρομερό ώστε να τιμωρηθεί με τέτοιο άμεσο και αμετάκλητο τρόπο.

Εν τούτοις, ήταν ένοχη αφού παράκουσε την εντολή που έθεσε ο Θεός σαν όρο για την σωτηρία της. Η τόσο σαφής και κατηγορηματική προειδοποίηση του Θεού, δεν είχε γι’ αυτήν τη δύναμη να συγκρατήσει την εσωτερική της παρόρμηση και γύρισε να κοιτάξει.

Τι ματιά θανατηφόρα ήταν αυτή που έριξε πίσω της και με πόση δύναμη καταστροφής.

Τόση δύναμη έχει ένα βλέμμα, καθώς εξωτερικεύει τον εσωτερικό μας κόσμο, αυτό που έχουμε στην καρδιά μας. “Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός”, είπε κάποτε ο Κύριος Ιησούς (Ματθ.ς:2). Σαν να έλεγε δηλαδή ότι το φως που υπάρχει μέσα μας εξωτερικεύεται από τα μάτια μας, που δεν είναι μόνο τα παράθυρα για να βλέπουμε προς τον έξω κόσμο, αλλά και τα παράθυρα που αποκαλύπτουν τι είναι στην καρδιά μας.

Φαίνεται πως ο Θεός, δίνει μεγάλη σημασία στο βλέμμα μας, γιατί φανερώνει τις διαθέσεις της καρδιάς μας. Γι’ αυτό και μας προτρέπει με τα λόγια: “Εις εμέ βλέψατε και σώθητε”. Ένα τέτοιο βλέμμα εμπιστοσύνης στο έργο του Χριστού και στις υποσχέσεις του λόγου του Θεού, χαρίζει σωτηρία. Όμοια, ένα βλέμμα απιστίας στις υποσχέσεις του Θεού και προτίμησης στα στοιχεία και τις απολαύσεις του κόσμου μπορεί να μας οδηγήσει στην καταστροφή. Ένα τέτοιο βλέμμα απιστίας στην προειδοποίηση του Θεού και αγάπης σε όσα τα Σόδομα αντιπροσωπεύουν, στοίχισε στην γυναίκα του Λωτ την καταστροφή της. Η καρδιά της ήταν προσκολλημένη στα Σόδομα. Τι κι αν άκουσε τα λόγια των αγγέλων. Μέσα της υπήρχε “πονηρά καρδία απιστίας” και προτιμούσε να “ενατενίζει εις τα βλεπόμενα” και σ’ αυτά να ελπίζει.

Ήταν πλούσια και χαιρόταν σ’ όσα της παρείχε η αφθονία των υλικών αγαθών. Σαν καλή και προνοητική μητέρα φρόντισε εγκαίρως για την αποκατάσταση των κοριτσιών της. Είχε ήδη επιλέξει τους γαμπρούς της, μα τα κριτήριά της δεν ήταν πνευματικά. Οι μέλλοντες σύζυγοι των θυγατέρων της ίσως να ήταν όμορφοι, έξυπνοι, πλούσιοι, από καλή οικογένεια, μα δεν είχαν φόβο Θεού. Ήταν προσηλωμένοι στην αμαρτωλή ζωή των Σοδόμων. Κι όταν τους προειδοποίησε ο πεθερός τους για την κρίση που έρχεται, πήραν τα λόγια του για αστείο.

Όσον αφορά τώρα στην ανατροφή που είχε δώσει στις κόρες τις, ήταν κι αυτή σύμφωνα με τη νοοτροπία των Σοδόμων. Η καταλυτική επίδραση του πνεύματος των Σοδόμων επάνω στα κορίτσια του Λωτ, γίνεται φανερή στην μετέπειτα διαγωγή τους.

Μη περιβλέψεις οπίσω σου: Ο Θεός αυτό που έλεγε, το εννοούσε. Η γυναίκα του Λωτ το κατάλαβε πολύ καλά ότι ο Θεός το εννοούσε. Το μεγαλείο του Θεού είναι ότι ό,τι λέει το εννοεί και πάντοτε τιμά το λόγο Του. Ο Θεός έχει ζήλο στο να εκπληρώνει το λόγο Του και αλίμονο σ’ αυτόν που θα προσπαθήσει να δοκιμάσει το Λόγο του Θεού.

Όταν βγαίνεις από τα Σόδομα, μη βλέπεις πίσω για να μην ελκυστείς πάλι από το Σατανά. Δεν λέει «μην πάς πίσω» αλλά μη κοιτάξεις πίσω! Πίσω είναι μόνο ο διάβολος που περιμένει να σε κατασπαράξει (Λουκ.θ:59-62 Εβρ.ι:38-39).
διασώθητι εις το όρος: Ανέβα ψηλά, μέσα στην παρουσία του Θεού! Φύγε από τα χαμηλά επίπεδα της αμαρτίας και τη βρομιά του κόσμου!

Αυτή ήταν η γυναίκα του Λωτ, όπως μας την παρουσιάζει η Γραφή. Ήταν μια γυναίκα που γνώριζε σχετικά με το Θεό που αποκαλύφθηκε στο συγγενή τους τον Αβραάμ. Είχε ακούσει για τις υποσχέσεις του Θεού προς αυτόν και γνώριζε την απέχθεια του Θεού για την ηθική αποσύνθεση των συμπολιτών της καθώς “οι άνθρωποι των Σοδόμων ήσαν κακοί και αμαρτωλοί σφόδρα ενώπιον του Κυρίου” (Γεν.ιγ:13).

Προειδοποιήθηκε μάλιστα για την τιμωρία που επιφύλασσε ο Θεός σε μια τέτοια αμαρτωλή κοινότητα. Όμως, η κοσμιότητα και το πνεύμα των κατοίκων των Σοδόμων είχε εισέλθει αργά αλλά σταθερά στην καρδιά της, και την είχε επηρεάσει σε τέτοιο βαθμό, που ίσως και η ίδια να μην το είχε συνειδητοποιήσει.

Ωστόσο, ο Θεός της έδωσε ακόμη μια ευκαιρία για να σωθεί. Την έβγαλε από την πόλη της αμαρτίας με μια τελευταία προειδοποίηση: “μην περιβλέψεις οπίσω σου” δια να μη απολεσθείς” (Γεν.ιθ:17). Ήταν δηλαδή σαν να της έλεγε, μην επιθυμείς όσα εγώ αποδοκιμάζω γιατί θα χαθείς κι εσύ. Δυστυχώς όμως, η καρδιά της γυναίκας του Λωτ ήταν αγκιστρωμένη στα Σόδομα. Γι’ αυτό και γύρισε να κοιτάξει πίσω της σε όσα της ήταν τόσο προσφιλή και αγαπητά. Αν και είχε βγει από την πόλη της αμαρτίας, η καρδιά της ήταν ακόμα εκεί. Γι’ αυτό και κρίθηκε άξια της ίδιας τιμωρίας με τους αμαρτωλούς κατοίκους των Σοδόμων.

Φαίνεται ότι δεν είχε σε μεγάλη εκτίμηση το λόγο του Θεού και τον αψήφησε. Ίσως από περιέργεια, ίσως επειδή η καρδιά της ήταν δοσμένη εκεί, ίσως να σκέφτηκε ότι δεν είναι και τόσο κακό, όμως ο Θεός εννοούσε αυτό που έλεγε! Ας μην προσπαθήσουμε ποτέ να δοκιμάσουμε το Θεό αν θα κρατήσει το λόγο Του σε κάτι.

στήλη άλατος: Υπάρχουν πολλές στήλες άλατος σήμερα σ’ εκείνο το μέρος και υπάρχουν πολλές παραδόσεις ότι μια απ’ αυτές είναι η γυναίκα του Λωτ.

Λουκ.ιζ:26-35 Μιλάει για τις τελευταίες ημέρες. Αν θες ν’ ακολουθήσεις τον Κύριο, μη σε νοιάζει τί αφήνεις, απλά ακολούθησέ Τον. Αν γυρίσεις πίσω, θα γίνεις στήλη άλατος.
Η γυναίκα του Λωτ στέκει μνημείο στην αιωνιότητα με την επιγραφή: “Ενθυμείσθε την γυναίκα του Λωτ”, προειδοποίηση γραμμένη επάνω της για να θυμίζει στους περαστικούς πως “όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον, όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού” (Ιωαν.γ:36 ).

Πηγή